Vanmorgen ben ik samen met mijn begeleidster naar het UMCG in Groningen geweest voor een controle afspraak. Dit was om te kijken of de oogdruk nu een beetje binnen de perken is. Blij Gloucoom loopt de oogdruk op omdat op een 1 of andere manier het oogvocht niet of niet goed wordt afgevoerd. Door een te hoge oogdruk wordt de oogzenuw platgedrukt en als dat lang genoeg duurt zal deze uiteindelijk afsterven, waardoor het zicht minder wordt tot zelfs blindheid aan toe. En als de oogzenuw eenmaal beschadig of afgestorven is, kunnen ze dat helaas niet meer herstellen.
Gloucoom staat ook wel bekend als "sluipmoordenaar voor je ogen", omdat je zelf helemaal niet merkt of de oogdruk hoog of laag is en als je het al merkt doordat je minder gaat zien, is het eigenlijk al te laat. De oogdruk moet een beetje rond de 10 / 15 liggen, bij mij was ie op een gegeven moment 33 en dat is veel te hoog. Daarvoor krijg ik nu inmiddels 3 verschillende soorten oogdruppels met van die leuke hele moeilijke namen, waarvan je kunstgebit achterstevoren gaat zitten als je het uit probeert te spreken.
Vanmorgen was de oogdruk in het linkeroog 19 en in het rechteroog 12, dus dat is op zich goed te noemen. Mijn linkeroog is meer aangetast door de Gloucoom, het ziet inmiddels niets meer en zelfs het vervelende lampje bij de oogarts merkte ik al niet meer op met het linkeroog.
Ook had ik gevraagd om een zicht meting, want dat was ook alweer een tijdje geleden dat dat was gedaan, de laatste keer was volgens mij bij Het Loo Erf in Apeldoorn, ruim 5 jaar geleden, dus het werd wel tijd voor een update. Volgens de gegevens van Het Loo Erf zou ik nog iets van 16% zien, dat is ooit rond de 33 a 35% geweest in betere tijden. Omdat ik zelf al regelmatig merkte dat mijn zicht minder werd, maar eens om zo'n meting gevraagd, maar dat had wel de nodige voeten in de aarde, want ik vraag er al een paar jaar om, maar blijkbaar vond men dat niet zo nodig en werd er alleen een drukmeting gedaan. Mijn begeleidster is een doordrammertje en zodoende kreeg ik toch de meting waar ik al jaren om vroeg. Wanneer gaan artsen patienten nou eindelijk eens serieus nemen?
De uitslag van die meting was voor mij wel even slikken, hoewel ik het eigenlijk al wel wist, wordt het nu bevestigd en staat het zwart op wit en bleek het ook echt zo te zijn. Mijn ogen zijn achteruit gegaan, want nu zie ik nog maar iets van 10 a 16%, wat het precies was konden ze niet meten. Ook is er even gekeken naar mijn bril, die ik al vanaf 2012 heb en het blijkt dat er nog het 1 en ander te doen is met de bril, dus dat wordt binnenkort ook eindelijk weer eens een nieuwe bril.
2024 gaat voor mij wel weer een heel duur jaar worden, want de bril gaat me zeker wel 500 euro kosten, waarvan je van de zorgverzekeraar maar een fractie vergoed krijgt. In 2012 was dat 80 euro, die bril kostte toen 530 euro. Nu zijn we 12 jaar verder en alles is behoorlijk duurder geworden, dus ik hou mijn hart vast. Soms vraag ik me dan ook af, waar ben je dan voor verzekerd?
En het is ook weer tijd voor nieuwe gehoorapparaten, want die zijn ook alweer 5 jaar oud, die dingen zijn helemaal duur. In 2019 waren ze voor mij iets van 2400 euro, waarvan de zorgverzekeraar een deel vergoedde, maar moest toen nog ruim 900 euro aan eigen bijdrage ophoesten. Dat hakt er natuurlijk behoorlijk in. Ik had ooit een mooi spaarpotje, maar door dit soort grappen is die al jaren helemaal weg.
Ik ben heleaas afhankelijk van deze dingen, zonder wordt mijn wereld wel heel erg klein, maar ik heb er niet om gevraagd om slechthorend te zijn, maar word er nu wel voor gestraft. Ik kan er niets aan doen, het is een aangeboren iets, het komt dus niet door harde muziek of oortjes of door vuurwerk. Het is altijd al in mijn leven geweest en ik weet ook niet beter. Ik moet al heel veel dingen laten en kan veel dingen gewoon niet doen vanwege mijn beperkingen, daarom is het ook extra zuur dat je elke keer flink in de buidel moet tasten om toch een beetje goed te kunnen zien en horen.
Door deze beperkingen ven ik ook voor 80 tot 100% afgekeurd, dus een baan zit er helaas niet in. Wel geprobeerd om een baan te vinden, maar er is gewoon geen bedrijf die me een kans geeft, ondanks een flinke pot subsidie vanuit het UWV. Teveel gedoe is de reactie. Na de nodige pogingen heb ik de moed maar opgegeven en het hoeft van mij ook niet zo nodig meer en met mijn 54 jaartjes op de teller begint de leeftijd ook nog eens mee te tellen. Dus daar heb ik me maar bij neergelegd.
Gelukkig heb ik sinds een jaar of 3.5 a 4 hele fijne dagbesteding, waar ik mijn draai heb gevonden en wat me goed bevalt, als ik dat niet had vloog ik letterlijk en figuurlijk bij de muren op uit verveling. Waarschijnlijk had ik mezelf dan ook wel wat aangedaan, want dan was het allemaal wel erg uitzichtloos. Maar dankzij de dagbesteding van Gehoord en Gezien ben ik er nog steeds en voel me daar erg nuttig en gewaardeerd en dat ik er nog mag zijn ondanks mijn beperkingen.
Nu dus alleen weer die malle molen in om de nieuwe bril aan te laten meten en de nieuwe gehoorapparaten. Hopelijk gaat dan de wereld nog weer een stukje verder open. De technieken en ontwikkelingen gaan wel gewoon door en iedere 5 jaar merk ik toch wel een aanzienlijke verbering wat mijn gehoor betreft als ik de nieuwe toestellen dan krijg. Als je dan de winkel uitloopt en buiten in het verkeer komt denk je ook, "Jeetje wat een pokkeherrie", maar het is dan ook wel weer mooi dat je de volgels dan ineens weer hoort fluiten en andere geluiden hoort die je jarenlang niet hebt gehoord.
Gelukkig hoor ik deze keer de vogels nog steeds fluiten en het water kabbelen, dus de overgang zal dit keer minder heftig zijn is mijn verwachting, maar dat het beter gaat worden daar ben ik wel van overtuigd, kan bijna niet wachten. Eb ja die vril zal ook wel een beetje mijn wereld vergroten als ik dingen weer net iets beter kan zien.