Enkele maanden geleden kreeg ik via mijn begeleidster een opdracht die meteen ook een uitdaging was, het betegelen van een metalen tafeltje met mozaiek tegeltjes. Hoewel ik weleens eerder met mozaiek gewerkt had, was deze opdracht toch wel weer een behoorlijke uitdaging.

In 2019 kwam ik voor het eerst in aanraking met mozaiek, ik verbleef destijds op Het Loo Erf in Apeldoorn en moest non-visueel en geheel op de tast een houten schaal voorzien van kapotgeslagen tegels in verschillende kleuren. Destijds vond ik dat maar niets, dat non-visueel werken met die scherpe stukjes tegel. Mijn vingers hadden het toen al zwaar te verduren, ik moest Braille leren, waarbij ik het gevoel in mijn vingertoppen nodig had en ik volgde gitaarlessen om een fatsoenlijk geluid uit een gitaar te krijgen. Zou ik mijn vingers verwonden, dan zou ik hier verder niets meer mee kunnen beginnen. Ik heb toen die schaal wel afgemaakt, maar besloot om niet verder te gaan met mozaiek.

Afgelopen zomer kwam de mozaiek weer om de hoek kijken, we hebben bij de dagbesteding gezamelijk gewerkt aan een mozaiekproject, een bloempot voor een begeleidster die met pensioen ging. Daarbij werkten we voor het eerst met mallen om een afbeelding te maken. Er werd een stuk karton over het oppervlak geplakt en daarop was de afbeelding getekend en uitgesneden, door steeds een deel van de mal eruit te halen en dat gat op te vullen met steentjes onstond er een afbeelding. Dat is hartstikke goed gelukt en de bloempot werd een succes.

Voor mij duren de avonden en de weekenden best wel lang en verveel ik me soms stierlijk. Oke ik ben wel vaak bezig met mijn website en het MultiSite project, maar heb daar ook niet altijd evenveel zin in en zocht iets met wat meer uitdaging. Een buurvrouw van mijn begeleidster vroeg of wij een tafel konden voorzien van mozaiek, iets met bloemen. Dat moet wel lukken en ze dacht aan mij, om de avonden en de weekenden op te vullen en vroeg mij of ik dat wilde doen. Ja natuurlijk, dat lijkt me wel een leuke uitdaging en ik bleek dat mozaiek toch wel leuk te vinden.

Alles werd voorbereid, de mal werd gemaakt en op de tafel geplakt, de tegels en de kleuren werden uitgezocht en de tegels werden kapotgeslagen. Ik kreeg een kniptang mee en een tube lijm en kon beginnen. Ik begon met het hart van de zonnebloem en werkte daarna steeds verder naar de buitenkant. Na het hart kwamen de blaadjes in 2 verschillende tinten geel en daarna de kleinere tussenblaadjes die weer in een iets andere tint geel zijn.

Na de zonnebleom begon ik met de 4 kleinere madeliefjes, geel hartje en witte blaadjes. Dat was best wel lastig op sommige punten, want het werd kleiner en het was soms best wel een gepruts om de blaadjes goed passend te maken.

Na de 4 madeliefjes begon ik aan de buitenrand. Ik had een mal gemaakt van ijslollie stokjes om de steentjes goed met de ronding van de tafel mee te laten lopen. Ook had ik ervoor gezorgd dat de afgeronde rand naar buiten wees voor een mooie afronding zodat er geen scherpe rand ontstond. Toen de rand helemaal klaar was begon ik de grote vlakken op te vullen en om te voorkomen dat het 1 groot vlak zou worden, heb ik er een andere kleur groen doorheen gelegd, de spikkeltjes, dit breekt de grote groene vlakken.

Nu alle steentjes op hun plaats zitten en alles is opgevuld, moest de tafel worden schoongemaakt. Hoe netjes je ook werkt, er komt altijd wel wat lijmresten op het oppervlak van de tegeltjes terecht. Voordat we gaan voegen, moeten de lijmresten er wel even af. Daarna kon de tafel gevoegd worden, dit is gedaan met lichtgrijs voegsel en daarbij is ook meteen de rand meegenomen. Met ductape is de rand afgeplakt en de ruimte die ontstond is opgevuld met voegsel. Dit moest een paar dagen drogen.

Na het drogen kon ik de rand mooier afwerken en afronden. Voegsel is best wel hard en het kostte me 3 vijlen, maar het resultaat is daar, een mooi afgeronde rand. Alleen had ik geen ductape moeten gebruiken, maar iets stevigers, want ik kon later nog enkele gaten en oneffenheden op gaan vullen om die rand echt mooi te krijgen. Nadat dat droog en uitgehard was, kon ik met schuurpapier de rand nog mooi glad schuren. Daarna de onderkant van de rand nog met muisgrijze verf behandelen, zodat het 1 geheel vormt met de tafel.

Nog 1 keer mooi oppoetsen en voorzien van een goede laag lak, dit is nodig om de tafel te beschermen tegen vocht. Na het drogen van de lak is de tafel dan af, na zo'n 2.5 a 3 maanden werk, al moet ik erbij zeggen dat het best wel intensief werk is, wat veel energie kost en je soms niet meer dan 2 uurtjes er aan kon werken. Maar goed, rustig aan, het heeft geen haast.

Vanmorgen was het dan eindelijk zover dat de tafel afgeleverd kon worden aan de buurvrouw van mijn begeleidster. Vele mensen hadden de tafel al gezien, waaronder de dames van de thuiszorg die dagelijks bij mij over de vloer komen. De tafel heeft ook nog een week bij de dagbesteding in Onnen gestaan en de reacties waren allemaal zeer positief. De reactie van de buurvrouw maakte me helemaal trots en blij natuurlijk, want daar ging het om, ze vond hem prachtig en raakte er niet over uitgepraat. Dit vind ik nou mooi, die dankbaarheid en de waardering van je werk en dat mensen er blij van worden.

Als dank kreeg ik een enveloppe met 50 euro erin en we hebben nog koffie gedronken. Daarna zijn we weer weggegaan. De volgende opdracht is ook al binnen en in voorbereiding.

Foto's bij dit artikel: