Gistermiddag samen met mijn begeleidster een paar uurtjes een aantal kringloopwinkels en de IKEA onveilig gemaakt in Groningen. En nee we hebben niets met Roze Zaterdag gedaan en er ook helemaal niks van meegekregen, maar dat was meer in de binnenstad en wij zijn via de ringweg naar de andere kant van de stad gegaan.
De drukte op de ringweg viel mee, oke het is zaterdag, maar dan nog. Via de ringweg ben je veel sneller aan de andere kant van de stad dan dat je dwars door de binnenstad gaat. In de binnenstad staat alles vast omdat iedereen denkt door de stad sneller te zijn, men geeft elkaar weinig of geen ruimte en staat maar een beetje te stressen in de file, terwijl wij lachend door konden rijden via de ring, zonder stress en frustraties. Mensen zijn echt kuddedieren.
Een kringloopwinkel bezoeken is normaal al een uitdaging, zelfs voor een goedziende, maar voor een blinde / slechtziende al helemaal. Het is er vaak een beetje donker, er staat van alles in het pad, de ondergrond is niet altijd vlak en de paden zijn meestal smal. Maar ik vind het veel te leuk om lekker rond te snuffelen en die uitdaging aangaan ondanks dat ik het niet altijd zie of meekrijg. Maar gelukkig heb ik een hele goede en geduldige begeleidster bij me, die me er goed doorheen heeft geleid. Ze benoemde waar we waren en wat er zoal te bewonderen was en liet me af en toe ook wat dingetjes voelen.
Zo zijn we 3 a 4 winkels afgeweest en dan gaat de tijd erg snel, je bent zomaar een uur verder. We besloten om af te gaan sluiten bij IKEA met een kapje en wat drinken en een ijsje. Dus op naar IKEA. Het was lastig om een parkeerplekje te vinden, want het was daar MEGA druk, volgens mij parkeert iedereen daar om naar dat Roze ZZaterdag gedoe te gaan, want de drukte bij IKEA vond ik eigenlijk nog wel meevallen.
Uiteindelijk een plekje in de parkeergarage gevonden en naar binnen gegaan. Eerst even een eindje door de winkel zelf, kijken naar wat bureaustoelen, want bij de kringloopwinkels vonden we niet echt wat we zochten, de neeste stoelen waren gammel of veel te duur. Dus bij IKEA maar eens gekeken wat ze daar kostten, dan heb je een nieuwe, die niet gammel is. We zagen al nieuwe stoelen voor zo'n 2 a 300 euro, ehm dat is me toch wat te gek. Toen kwamen we er eentje tegen dir rond de 130 euro was en die ook wel lekker en goed zat. Maar ja 130 euro heb ik nu even niet zomaar klaarliggen en ook niet op de bank staan, dus we besloten om weer verder te gaan kijken.
Uiteindelijk kwamen we bij de koopjeshoek terecht, volgens mijn begeleidster kon je daar ook nog weleens goedkoop aan leuke en goede spulletjes komen. Maar wat is IKEA een doolhof, pfff ik was totaal de orientatie en richtingsgevoel kwijt, maar nogmaals die uitdaging ga ik gewoon aan met een goede begeleidster, ik volg wel aan de arm of schouder. Zij is op zulke momenten toch mijn ogen en in mindere mate mijn oren. En al snel spotte ze een goed uitziende bureaustoel die ook nog eens goed en lekker zit, het gaat tenslotte toch wel om mijn rug omdat ik toch vrij lang en veel op die stoel zit. De prijs van die stoel viel me ook reuze mee, 32 euro! Terwijl we diezelfde stoel eerder in de winkel hadden gezien voor 130 euro.
Oke, wat is het addertje onder het gras en wat mankeert er aan deze stoel? Al voelende kon ik niets ontdekken en hij zat goed en alles werkte gewoon. Oke, dit kan ik niet aan mijn neus voorbij laten gaan, dus naar de kassa en afrekenen. Zoals ik al eerder heb geschreven in een eerdere post over IKEA, is IKEA niet echt toegankelijk voor blinden en slechtzienden, alles is visueel en zelfs het betalen gaat met een touchscreen. Oke nu waren we in dit geval bij de zelfscan kassa, maar toch, de gewone kassa stond een hele rij en onze tijd begon toch wel aardig op te raken, dus vandaar maar naar de zelfscankassa.
Na het afreken zijn we nog even wat gaan eten en drinken en het ijsje genuttigd. Ahhh even zitten. Maar ook het bestellen van de hapjes en drankjes is geheel visueel via zo'n aanraakscherm, maar volgens mij kun je er ook nog wel steeds op de gewone manier bestellen. De bestelling was best wel snel klaar trouwens, dat viel me erg mee, want het was best wel druk daar. Een heleboel joelende kinderen, die schijnen altijd herrie te moeten maken, maargoed ik ben zelf ook jong geweest en zal dat vroeger ook wel zo gedaan hebben, daar heb ik geen actieve herinnering meer aan, dat is te lang geleden ;-) haha
Na het natje en droogje weer naar buiten en de auto weer opzoeken, die was snel weer gevonden en stond nog op dezelfde plaats, stel je voor! ;-) De stoel achterin en weer via de rindweg naar mijn huis.
Toen we nog aan het natje en droogje bezig waren, wilde ik eigenwijs met 1 hand mijn taststok dubbel klappen, maar dat lukte niet met 1 hand. Resultaat was dat het elastiek van de bal af schoot en dus de stok in schoot. Nou zie dat maar weer eens te fixen, dat gaat dus niet zomaar. Dus de bal los mee in de jaszak en de stok zo meenemen naar huis. Gelukkig heb ik een begeleidster bij de arm, want als ik alleen was, had ik een groot probleem. Ik heb zoiets eerder bij de hand gehad en dan merk je toch wel dat je zwaar afhankelijk bent van die taststok.
Een paar jaar geleden toen ik nog in Sneek woonde, was Bianca een weekendje bij mij en we gingen lopend naar het station om haar weer op de trein naar Leeuwarden / Groningen te zetten. Nouja naar het station brengen, ze kon zelf de trein in stappen ;-) Vanuit mijn huis naar het station was ongeveer 20 a 30 minuten lopen en we moesten over de waterpoort om een flink stuk af te steken. Daar ging ik op mijn stokbal staan waardoor het elastiek eraf schoot en dus ook de stok in schoot. Buiten kun je er al helemaal niks mee beginnen, dus bal oppakken en door. Nu was Bianca even mijn begeleidster naar het station en dat ging prima, maarja ik moest diezelfde weg ook weer terug, zonder bal, dat gaat nog wel een dingetje worden.
Nadat ik haad had uitgezwaaid een taxi gebeld, want ik zag het niet zitten om zo halfbakken terug naar huis te moeten lopen. Ik hoefde gelukkig niet zo lang te wachten, ongeveer een half uurtje of zo, voordat de taxi me oppikte, die heeft me keurig thuisgebracht. Thuis moest ik nog weer flink aan de slag om dat elastiek weer uit die stok te krijgen. Het is maar een dunne buis, dus je moet er met iets duns in porren, het mooiste is als er dan ook nog een haakje aan zit om achter het elastiek te haken, zodat je hem er zo weer uit kan trekken. Een breinaald heb ik niet, dus moest ik wat anders verzinnen, uiteindelijk van een stuk stevig ijzerdraad een haak gemaakt en daarmee is het gelukt om dat elastiek er weer uit te tr ekken, gauw die bal er weer aan haken en klaar! Pfff wat een gepruts is dat.
Maar ik ben intussen verhuisd en zou zo niet weten waar ik een stuk stevig ijzerdraad heb en ik heb ook even geen fut en zin om te gaan zoeken. Gelukkig heb ik nog een reservestok, dus ik zit niet zonder en ik neem deze dinsdag wel even mee naar de dagbesteding en probeer het elastiek er daar wel weer uit te prutsen. Dan zijn er ook een aantal creatieve dames en goedzienden in de buurt en dat is toch een stuk makkelijker dan hier thuis aanprutsen met een hoop drustraties.
Maar om weer even terug te komen op gisteren, dat was een zeer geslaagde middag, we vonden het allebei een leuke en geslaagde middag en hebben meteen afgesproken dat we volgende maand weer zo'n middag gaan doen, wat we dan precies gaan doen, weet ik nog niet, dan zien we tegen die tijd dan wel weer.
